Ik? Voetballiefhebber?
Ik ben opgegroeid in een familie van echte voetbal liefhebbers. Mijn vader was voetballiefhebber en vanaf dat mijn broertje de leeftijd had om te voetballen, was ook hij de weekenden op het veld te vinden. En nu heb ik een vriend die een echte voetbalgek is (“Força Barça”). Ook zie ik hoe mijn kleine ventje, die nog niet eens drie jaar is, gebiologeerd naar de tv kijkt als er een wedstrijd te zien is. Met het WK voetbal op de buis heb ik nu weinig in te brengen over wat we kijken. En dat terwijl ik zelf helemaal niet een grote voetballiefhebber ben.
Weekenden langs de velden
Toen ik klein was moest ik verplicht elk weekend mee als mijn broertje moest voetballen. Mijn vader was namelijk de trainer, mijn moeder ging mijn broertje aanmoedigen en ik was nog te jong om alleen thuis te blijven. Ik vond de wedstrijden niet zo interessant om te kijken. Maar het voordeel is dat niemand mij hoeft uit te leggen wat buitenspel is, dat heb ik er met de paplepel ingegoten gekregen. Toen ik ouder werd hoefde ik gelukkig niet meer elk weekend mee. Alleen ontkwam ik er thuis niet aan om zondag Studio Sport te kijken. Wat was het fijn toen ik een tv op mijn kamer kreeg en daar kon kijken wat ik wilde. Toen ik op mezelf ging wonen, volgde ik weinig voetbal meer. Ik ben nooit echt supporter geweest van een bepaalde club en met mijn vriendinnen praatten we er ook niet over. De enige wedstrijden die ik nog wel eens wilde kijken, waren die van het Nederlands elftal. En dan natuurlijk het liefst niet alleen thuis, maar gezellig met vrienden bijvoorbeeld in de kroeg.
Voetballiefhebber als vriend
Toen ik vriendlief leerde kennen, werd als snel duidelijk dat hij een grote Barça-fan is. Het jaar dat ik in Barcelona aankwam, gingen we regelmatig met vrienden in de kroeg wedstrijden kijken en won Barça diverse prijzen. Nu moedigen we Barca vanaf het gemak van onze eigen bank aan, terwijl de kids liggen te slapen. Al wil zoonlief zodra hij hoort dat Barça moet spelen, samen met papa op de bank de wedstrijd kijken. Mijn vader en vriendlief praten ook regelmatig over voetbal en als er een wedstrijd op tv is wanneer mijn ouders op bezoek zijn, wordt die natuurlijk samen bekeken. En becommentarieert. De enige wedstrijd waar hier thuis nooit over gepraat wordt is de WK finale van 2010, dat ligt natuurlijk gevoelig……
Voetbaltoekomst van zoonlief
Onze kleine vent is ondertussen ook al helemaal weg van voetbal en dan vooral van Barça. Hij herkent het logo en de kleuren van de club en roept regelmatig ´voetbal´ als ´ie iets van FC Barcelona ziet. In het park speelt hij het liefst met de bal en hij kan deze al heel goed gericht op iemand schieten (zegt een trotse mama). De tips en trucs van papa en opa werken 😉 En opa heeft hem laatst zelfs de bal vanuit zijn nek leren gooien. Dat vindt ´ie echt heel stoer. Ook is zoonlief niet weg te slaan bij het voetbalveld bij ons in de buurt als daar wedstrijden worden gespeeld. We moeten hem vaak huilend meenemen als het tijd is om te gaan. Het duurt denk ik niet lang voor ik in de toekomst ook elke zaterdag als voetbalmama langs de kant van de lijn sta……
Ik ontkom er in deze voetballiefhebber familie dus niet aan om regelmatig voetbal op de tv te kijken. En nu met het WK 2018 staat de tv voor (bijna) elke wedstrijd aan. Aangezien Nederland niet meedoet, moedigen we hier allemaal Spanje aan. En, volgen jullie het WK of andere wedstrijden gedurende het voetbalseizoen?
2 Comments
Christophe
Spanje? Al eens aan de zuiderburen gedacht? 🙂
Luc van de Wiel
Mooi artikel! Mijn vrouw voelt met je mee…;)