4 mei: Dodenherdenking

Vandaag wordt er in Nederland, zoals elk jaar op 4 mei, de Dodenherdenking gehouden. Een moment om stil te staan bij iedereen die, niet alleen tijdens de Tweede Wereldoorlog maar ook daarna, voor vrijheid heeft gevochten. Ik was tijdens de Tweede Wereldoorlog nog niet geboren en heb mij, gelukkig, nooit in een oorlogssituatie bevonden. Maar ik besef heel goed dat dit een groot geluk is. En dat voor vele mensen de situatie heel anders is. Dus, ook al woon ik niet meer in Nederland, ik weet heel goed de betekenis van 4 en 5 mei. En ik hoop dit ook, als mijn kids iets ouder zijn, aan hen over te kunnen brengen.

Ik heb de eer gehad om jaren deel uit te maken van het Nationaal Comité 4 en 5 mei en van herdenken en vieren mijn werk te maken. Voor mij heeft deze dag dus een extra speciaal randje. Ik was in mijn functie als communicatieadviseur en woordvoerster betrokken bij de organisatie en communicatie rondom de Nationale herdenking op de Dam en de Bevrijdingsfestivals die op 5 mei georganiseerd worden. Tijdens mijn werk ben ik ook in contact gekomen met vele mensen die wel de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt. En hun verhalen hebben een grote impact op me gemaakt. Ook ben ik voor mijn werk op studiereis naar Polen geweest, waar ik met eigen ogen overblijfselen van de Tweede Wereldoorlog zoals Joodse begraafplaatsen en concentratiekampen heb gezien. Als je daar bent, zet het je wel aan het denken wat al die mensen doorgemaakt moeten hebben. En hoe dapper het is dat zij niet hebben opgegeven en zijn blijven vechten voor vrijheid.

Dodenherdenking in Barcelona

Hier in Barcelona leeft de Dodenherdenking eigenlijk helemaal niet. De Tweede Wereldoorlog is hier ook heel anders beleefd dan in Nederland door de dictatuur van Franco. Van 1939 tot 1975, het jaar waarin Franco overleed, leefde Spanje in een dictatuur onder zijn regime. Franco stelde zich in het begin van de oorlog zelfs welwillend op tegenover Duitsland. Tijdens de dictatuur werd onder andere Catalaans (de regionale taal in Catalunya) en alles wat hiermee te maken had ook geheel verboden. Doordat er hier op 4 mei niet bij herdenken wordt stilgestaan, merk ik dat ik het lastig vind om wel bijvoorbeeld twee minuten stil te zijn. Hoe pas je dit in, in een omgeving vol van geluid? Het belangrijkste is denk ik om niet te vergeten. En op deze dag denk ik zeker ook aan alles wat er in het verleden gebeurd is. En ben ik dankbaar dat er voor onze vrijheid gevochten is. Daardoor ben ik toch maar mooi vrij geweest om bijvoorbeeld van Nederland naar Spanje te verhuizen.

Sta jij vandaag ook stil bij de Dodenherdenking? En waar?