spaanse taal
Barcelona life

Spaanse taal: No hablo español

Baan opgezegd, huur stopgezet, spullen verkocht of in de opslag gedaan, familie en vrienden gedag gezegd en op het vliegtuig gestapt. Voor een sprong in het diepe onbekende. In februari 2011 ben ik naar Barcelona verhuisd en in die periode heb ik een blog bijgehouden met mijn ervaringen. Op mijn website deel ik een selectie van artikelen die laten zien hoe ik van Barcelona mijn thuis heb gemaakt. In deze post kun je lezen hoe het met Debby en de Spaanse taal gaat.

Ik zit in Spanje, dus is het logisch dat iedereen hier Spaans praat. Iedereen, behalve ik. Tuurlijk, ik kan hallo en gedag zeggen en een drankje bestellen gaat ook nog. Maar daarna houdt het wel op. En daarmee kom je niet heel ver in een land waar je wilt gaan wonen. Gelukkig bestaat er wel een oplossing voor: taalschool. Ik kan daar pas over anderhalve week starten, dus tot die tijd moet ik mezelf zo maar redden met de Spaanse taal. En dat is niet altijd even succesvol.

Spaanse taal en lichaamsdelen

Van de week ben ik naar yoga-school geweest om weer even mijn lijf te rekken en strekken. Gelukkig heb ik al heel wat jaar ervaring met yoga en ken ik de basishoudingen, maar evengoed was het erg lastig om de les te volgen. Aan het eind wist ik wanneer de docent zei of ik mijn linkerbeen tussen mijn handen moest zetten, maar welke spieren ik moest aanspannen ging volledig langs me heen. En je kunt maar beperkt ongegeneerd naar je medecursisten kijken om te zien wat je moet doen. Maar ik laat me niet uit het veld slaan en ga morgen weer heen. Eens kijken of de lessen niet alleen goed zijn voor mijn lichaam, maar ook helpen om mijn Spaans te verbeteren.

Burocratie in Barcelona

Om in Barcelona aan het werk te kunnen, een bankrekening te kunnen openen, een huurcontract te kunnen sluiten, met andere woorden om een inwoner van de stad te worden, heb je een NIE nodig. Dit is zoals een burgerservicenummer in Nederland. Alleen, alle aanvraagformulieren zijn in het Spaans. En dan moet ik nog maar hopen dat ik het juiste formulier heb gedownload. De wachtrij voor het aanvragen een NIE blijkt erg lang te zijn, ik heb dus ook nog geen poging gewaagd. En mocht ik toch het verkeerde formulier hebben, ga ik natuurlijk flink balen. Maar eerst moet ik met mijn woordenboek bij de hand vertalen wat ik in welk veld moet invullen. Behalve het formulier heb ik ook pasfoto´s nodig voor bij de aanvraag. Vandaag toen ik ze ging laten maken, werd gevraagd waar ik vandaan kom. Er worden blijkbaar verschillende tarieven voor mensen uit diverse landen gehanteerd. Ik weet niet of het positief is dat ik uit Nederland kom voor de prijs die ik moest betalen. Waar ze niet met de prijs rommelen is bij het postkantoor. Ik heb in het Spaans postzegels besteld (nadat ik eerst even in mijn woordenboek heb opgezocht hoe ik dit moest zeggen) en ik kon zelfs verstaan hoeveel ik moest betalen. En ja, de postambtenaar noemde het bedrag in het Spaans, niet in het Engels.

Stapje voor stapje kom ik er wel. En om te oefenen ga ik nu even een aflevering van Grey´s Anatomy kijken, nagesynchroniseerd in het Spaans.

– Oorspronkelijk gepubliceerd op 15 februari 2011 –

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *